çəkim — is. 1. Çəkmək işi; çəkmə. 2. Rəqəmlərlə: – bir çəkim – bir dəfə çəkməyə, işlədilməyə, bir dəfəliyə kifayət edəcək miqdar. Bir çəkim maxorka. – <Zülfüqar:> Bir çəkim tənbəki ver, Nəcəfalı baba, səhərdən qəlyansızam, boğazım qovuşur. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsif — sif. <ər.> 1. Qalın, qəliz, qatı, qeyrişəffaf, tutqun. Gilanın üzərində qalın bir sis, günəşin ziyasına mane ola biləcək kəsif bir kölgə vardı. S. H.. Ətrafı kəsif bir duman bürüdü. H. N.. 2. Ağır, boğuq, nəfəsi çətinləşdirən; ağır və pis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lülələmək — f. Düz şeyi yuvarladaraq lülə şəklinə salmaq. Kağızı lülələmək. Kilimi lülələmək. Müşəmbəni lülələmək. // Eşmək. O, körüyün yanından maxorka qutusunu götürdü, bir parça qəzet kağızını lülələyib, maxorkanı içinə doldurdu. M. S. O.. <Mehrəli> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mırt — vurmaq dan. – baş başa verib söhbət etmək (adətən boş və əhəmiyyətsiz şeylər haqqında). <Xəlil mirzə ilə> üzbəüzdə isə iki nəfər maxorka tüstülədə tüstülədə mırt vururdu. Q. İlkin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qonaq — is. 1. Görüşmək üçün və ya başqa bir məqsədlə birinin evinə gələn adam. . . Naçalnik yanına gələn qonaqlar ilə düşmüşdülər Hacı Namazalının evində. C. M.. Qonaqlar üçün papirosla maxorka da gətirilmişdi. M. Hüs.. Qonaq etmək (eləmək) –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ruzigar — is. <fars.> 1. Külək, yel. . . Bakı axşamına məxsus sərin ruzigar əsməkdə idi. M. S. O.. Çılğın kimi ruzigar vıyıldar; Qar parçaların göyə sovurar. A. Ş.. Kəndin kənarındakı əkinlərin başaqları xəfifcə əsən bir ruzigarın təsiri ilə sakit… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sazlamaq — f. Saz hala salmaq, düzəltmək, təmir edib işləmək üçün hazır hala salmaq. Maşınları sazlamaq. // Hazır vəziyyətə gətirmək. Nəbi <Məmmədəli bəyi> vurmaq istəmirsə də, amma yenə keçmişi yadına salıb aynalını sazlayır. «Qaçaq Nəbi». Tez aç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti